27 mei. Dagje strand.


Gisteren heb ik gemerkt dat je met die hitte beter niet in de middag fietst, naar moet proberen om alles in de koele ochtend te doen. Dus extreem vroeg op en al om half acht vertrekken. Kortere stops en de doel afstand inkorten zodat je tegen twaalf uur al op je bestemming kunt zijn. Mocht je dat niet halen: lange siesta en pas na vieren de rit afmaken. Dat is prettiger en gezonder.

Vlak vooral ik de Pyreneeën overstak maakte ik me best wel zorgen over mijn verblijf in Spanje. Nu ik er een paar dagen ben realiseer ik me steeds meer dat het hier echt geweldig is, in ieder geval in mei. De campings die ik tot nu toe heb meegemaakt zijn echt een slag beter dan wat ik tegenkwam in Frankrijk, iedereen die ik spreek is super vriendelijk, ik kan me voldoende verstaanbaar maken, de stranden zijn fenomenaal, de sfeer is echt relaxed. Het stereotype beeld dat ik had over Spanje (afschuwelijke nederlandse kolonies en dronken groepen jongeren) blijkt vooralsnog volstrekt niet waar. Nou ja, morgen kom ik door Lloret de Mar en Blanès, dan zal ik wel anders piepen. Maar bij mijn tocht vorig jaar langs de Franse Atlantische kust ben ik ook aardig wat met flats verkankerde badplaatsen tegengekomen. Dat is niet iets Spaans.

Maar wat de twee stranden betreft die ik hier tot nu toe heb gezien: dit is de Provence die ik 50 jaar geleden in St Tropez en Le Lavandou meemaakte: fenomenaal!

Na een uitgebreid ontbijt doe ik eerst de was. Als die droogt ga ik met de fiets naar het strand, zwemmen, koffie en nog een keer zwemmen. Het is een zandstrand dat aan beide kanten door rotsen is afgeschermd. Toen ik aankwam was het echt leeg, toen ik vertrok al wat drukker. Dan ga ik weer terug naar de tent om wat te lezen en mischien nog wat te eten. In de middag ga ik gewoon nog een keer zwemmen en even zonnen. Allemaal zeer ontspannen hier. Morgen ga ik weer op pad!