Ik had de wekker gezet en ben al om kwart over zeven weer op pad. Maar de mooie omgeving houdt al bij Palamos op en de komende 15 km is één stedelijke hel van flats, winkels, wegen vrachtwagens en ongelukkige mensen. Dit loopt door tot het einde van de volgende stad met zijn prachtige naam, Sant Felio de Guixols.
Daar verlaat ik de PiriNexus route en neem de kustweg naar Tossa de Mar. Volgens Google Maps is dit een route met 350 meter stijgen en 350 meter dalen wat wel veel is, maar in de praktijk te doen door de afwisseling en de geweldige uitzichten onderweg.








Door mijn vroege vertrek ben ik hier al rond 10 uur, tijd voor welverdiende koffie! Tossa de Mar is beroemd om zijn vissoep in restaurantjes aan de zee maar daar moet ik nu echt niet aan denken. Verkeerde timing. Ik ga verder, op naar Lloret de Mar en aanverwanten. Maar eerst weer een stuk mooie kustweg.

Nou ja, je komt er allemaal doorheen en het ruikt er inderdaad naar frituurvet. Badplaats voor badplaats vorder ik in de richting van Barcelona. Ik kom ergens ook een Declathon tegen en kan daar een prettig flesje gas inslaan.


Ongeveer 30 km voor Barcelona kom ik op mijn beoogde camping in Mataro. Er is hier gras, uitzicht op zee, en een weg die hoop ik rustiger gaat worden. Duurste camping tot nu toe dat dan weer wel, maar dat is wel te begrijpen. Barcelona is een wereldstad.

Zo vroeg vertrekken beviel me goed, eigenlijk heb ik de eerste 30 a 40 km lekker koel gefietst, ik ben alleen weer iets te lang doorgegaan omdat ik dat Mataro wilde halen em dat nam meer tijd dan verwacht. Dat is wel logisch want ik had rechte lijnen getrokken bij die kustwegen rond Tossa de Mar, terwijl die wegen in werkelijkheid enorm kronkelden. Ik had erop gerekend om vandaag iets van 65 a 70 km te fietsen, maar het zijn er 85 geworden.
Verder bevat de opgenomen route vandaag wat blinde vlekken omdat ik steeds moest switchen tussen mijn eigen app en google maps. Dat zijn die rare rechte lijntjes.