29 juni: Saint-Malo


Hier moet een kaart staan
75 km vandaag, deels in de regen

Mijn ochtend routine is om eerst de tent op te ruimen en dan te ontbijten. Vanmorgen ging dat mis, want net toen ik de buitentent eraf had en eens rustig mijn kleren wou opruimen ging het me toch regenen… razendsnel en provisorisch de buitentent er weer overheen gehangen en toen maar binnen ontbeten. De voorspelling is dat het alleen in de ochtend regent en dat het dan weer mooi weer wordt. Dan kan het nat geworden spul vanmiddag wel weer drogen.

Het regent inderdaad nog een paar keer gedurende de ochtend, dus regenjas aan en blijven fietsen. Ik drink koffie in Dinan, een oude rivierhaven plaats, met hoog erboven een echte Bourg met alle muren, torens en poorten nog intact, voor zover ik kan zien. Dat zal wel komen door het graniet dat overal wordt gebruikt voor de huizen, dat oogt wat lomp maar is wel onverwoestbaar! Die stad wil ik nog wel een keer bezoeken.

De rivierhaven van Dinan

Verderop moest ik de keuze maken hie naar Saint-Malo te gaan, met een omweg over land of rechtdoor naar Dinard, en daar een bootje nemen naar de overkant. Dat laatste heb ik gedaan, en dat beviel uitstekend.

Deze fietsfamilie moet al die kilometers nog gaan maken
Uitzicht op Saint-Malo

Saint-Malo blijft een bijzondere stad met zijn enorme muren, en al die granieten gebouwen erbinnen. Het stikt er werkelijk van de toeristen. Ik vond het erg leuk om de Salon de The terug te vinden waar Monique en ik een pasr jaar terug ook al waren, en opnieuw een onbehoorlijk groot stuk taart te eten. Let op het kopje op de foto en bedenk hoe groot dat stuk taart moet zijn geweest, paste niet op een bord.

Ik kijk verlangend naar het strand en het zee zwembad, maar het weer is niet echt goed en het is me te ingewikkeld om nu te gaan zwemmen en weer op te drogen. Ik had mijn fiets met alle tassen stiekem geparkeerd in de ondergrondse q-park parkeergarage. Dat werkte uitstekend!

Natuurlijk zee zwembad
Geen toerist te zien!

Iets van 10 km voorbij Saint-Malo vind ik een camping, er staat een bordje dat ie Complet is, maar voor randoneurs wordt er altijd wel iets gevonden. Het is een camping die helemaal vol staat met oude caravans op seizoens plaatsen, maar het is helemaal uitgestorven hier, alleen de twee wandelaars die gelijk met mij aankwamen en ik. Eerlijk gezegd bevalt dit me veel beter dan die vier sterren camping van gisteren met al die mega witte dozen en de uitgebreide faciliteiten. Er is lekker niets hier!

Niets? Er blijkt een paadje onderin de camping te zijn dat naar de kust loopt, ik ga even kijken en er blijkt een perfect strand te liggen! Snel zwemspullen opgehaald en helemaal naar beneden. De enige andere gast op het strand was naakt, dus dat heb ik ook maar gedaan. Heerlijk gezwommen in werkelijk perfecte zee, en dat om 7 uur ’s avonds. Het bijzondere is dat ik dit soort baaien en stranden verwacht had aan de zuidkust van Bretagne en tot mijn teleurstelling niet vond, en nu in Normandië struikel ik er recht in. Heerlijk!

Daarna snel gekookt, verse pasta met blauwe kaas en gerookte forel. Een godenspijs. Dit is zoals kamperen hoort te wezen!