Ik wordt elke ochtend rond 5 uur gewekt door vogels. Op deze camping, in het mooie groene dal, is het concert zo mogelijk nog luider en blijer. Dan doe ik een maskertje op tegen het licht dat zeker gaat komen en probeer nog door te slapen tot iets van 7 uur.

Ik kan deze camping de la Rouvre echt aan elke kampeer en natuur liefhebber aanraden. Mooie plek, hele aardige eigenaars, barretje, leuke gasten, veel wandel en fietstochten in de buurt. https://www.larouvre.fr/

Het nadeel van een camping in een leuk dalletje wordt me gelijk duidelijk zodra ik vertrek, je moet direct stevig gaan klimmen zonder er eerst een beetje in te mogen komen… en dat blijft de eerste 20 km zo, omhoog en omlaag, steeds opnieuw. Het heet hier dan ook wel Suisse Normande. Na iets van 8 van die klimmen worden de spieren in mijn kuiten en bovenbenen als pap en lukt het niet meer. Even bijkomen helpt. Overigens heb ik geen problemen meer met schakelen op het voorblad, dat leer je hier wel. Daarna kom ik weer op een omgebouwd treinspoor dat zo glad als een biljartlaken is. Vliegen!

Ik rijd via deze fietssnelweg door naar Caen. Daar kom ik terecht in de zondagse biologische markt. Ik eet er een heerlijke falafel en krijg er ruim libanese gefrituurde rijstballetjes bij. Leuk om even midden in te zitten. Van de oude stad heb ik helaas niets gezien. Van de enorme onrust in Frankrijk merk ik niets, ik zie wel in de stad spandoeken met Nahel op de balkons, maar de markt was zeer multicultureel en zeer ontspannen; iedereen vermaakte zich domweg op de vrije zondag.

Vanuit Caen fiets ik langs een kanaal naar de kust, en kom vlakbij Ouistreham, maar sla af om langs de kust naar het oosten te gaan. Het is bijzonder om te merken dat ik weer dicht bij de zee kom. Je ruikt het, je voelt het aan de wind, de vegetatie veranderd, je rijdt opeens door de duinen, doorkijkjes die helblauw zijn, de architectuur van de huizen veranderd.

Ik vind in Cabour een camping Municipal die niet waanzinnig duur is. Misschien waag ik het nog op zwemmen in zee. Maar het is eigelijk iets te koud om te gaan zwemmen. Maar ik doe het toch maar even en het was lekker. Misschien niet zo’n perfect strand als toen bij St Malo, maar het blijft fijn om even te zwemmen na een dag op de fiets. Dan kan ik mijn rug een beetje los maken.

Vandaag heb ik mijn Velo Francette voltooid, de fietsroute van Oustreham naar La Rochelle. Naast de Francette heb ik deze tocht ook stukken gereden van de Veloscenic, de Velodyssee, de Velomaritime, route 42 en ik ga nog een stukje Seine a Velo doen. Echter, ik vond de Velo Francette het mooiste stuk en het fijnste fietsen. Die route kan ik echt iedereen aanraden.